Savaşa Dair

Filistin’de olanlara içimiz yanarken içimden hayatta tanıklık ettiğimiz şiddete dair hakikati haykırmak geliyor. Olan her zaman geçmiş kolektif bilincin bir aynası ve her zaman kendimize bakmaya bir davet. O yüzden şu anda olanlara nasıl yaklaştığımız çok önemli canlar. Sizleri şiddet gördüğümüzde zalim addettiğimize karşı içimizden taşan şiddeti görmeye davet etmek istiyorum. Çünkü daha farklı bir gelecek istiyorsak, barış istiyorsak tek kontrolümüzde olan şey şu anda olanlara karşı olan tutumumuz ve içimizde yaratacağımız barış.

Aynaya Taş Atınca Aynada Gördüğümüz Yüz Değişmiyor!

Bu dünyada gördüklerimiz yalnızca iç dünyamızın bir yansıması. Tanıklık ettiğimiz karanlık, acı, kavga önce içimizde başlıyor. Dışarıda lanet ettiğimiz her şey, kendimizde görmekten kaçtığımız gölgeler. Dışarıdaki kötülüğe parmak uzattıkça kendi karanlığımızdan kaçıştayız. Olanlara katkımızdan bihaber; odağımızı, enerjimizi verdiğimiz şeyi büyütmeye devam ediyoruz, görmek istemediklerimizi ittirerek onları besliyoruz.

Enerjimizi dışarıda olanlara vermeden ve olanları odağımız haline getirmeden ama göz yumup yok saymadan, olmuyormuş gibi yapmadan da dünyada gördüğümüz ıstırapa tanıklık edebiliriz. Kavgaya gürültüye katılmadan, kavgada bir saf olmadan da dünyada birilerinin silahlardan, savaşlardan, ilaçlardan, zehir saçan yiyecek/içecek/kıyafetlerden, yani insan ıstırabından kar ettiğini görebiliriz. Ve bunu kendi karanlığımıza bakmaya bir davet olarak kullanabiliriz.

Kendimize Sorabileceğimiz Sorular:

Nerede bir “taraf” oluyoruz?
Nerede kendimizi kutuplaşırken buluyoruz?
Nerede öfkemizi haklı bulup hiddetle başkasına saldırıyoruz?
Nerede hak yiyoruz?
Nerede kendi çıkarımız için başkalarının iyiliğini yok sayıyoruz?
Nerede bir düşman yaratıyoruz?

Nerede “bir” olanı “ben ve onlar”a dönüştürüyoruz?

İçte ne ise dışta o.

Biz kendimizle çalışmadıkça ne ilişkilerimiz düzelir ne de içinde yaşadığımız dünya.

Eğer dünyaya bir ışık olmak istiyorsak güzel enerjimizi bir taraf olmaya değil; kendimizin en iyi versiyonu olmaya harcamalıyız. Çünkü oturduğumuz yerden değiştirebileceğimiz tek hayat kendi hayatımız. O yüzden varımızı yoğumuzu kendi farkındalığımızı artırmaya, iç dünyamızı güzelleştirmeye, etik ve birlik bilinci geliştirmeye adamız gerek. Hele ki böyle karanlıkla yüzleştiğimiz zamanlarda…

Kendi karanlığını görüp de şifalanan, öteki dediğini kendi kalbinde bulup da birliğe ulaşan bir insanlık için duam ve meditasyonum bugün.

Ve de öyle oldu.
🕊🖤✨