Yeni Yaşam Yollarına Davet

Karantina süresince IG’de bazı yapılacaklar listeleri görmeye başladım.

“Yeni bir beceri edin, şunları tamamla, şunları hallet” vs.

Bu listelerin ardındaki koşullanmayı görebiliyor musunuz? Şu zaman diliminden biraz dinlenmek, eğlenmek ve iyileşmek için faydalanmak dururken hala eski yaşam tarzımızı korumaya çalışıyoruz! Bu süreci büyük resme bakarak meşgul olmadığımızda ne yapacağımızı şaşırdığımızı görmek için kullanabilir miyiz?

Değer anlayışımız, üretken ve başarılı olmakla şekillenmiş durumda. İyi değerlendirilmiş bir günü ölçme kriterimiz gün içinde yaptıklarımız. Her nasılsa, yaptıklarımızın çokluğuna göre daha işe yarar ve başarılı oluyoruz ve kendimizi iyi hissedebiliyoruz.

Peki ya hiçbir şey yapmasak, sadece bir ağacın altında oturup kuşları izlesek, etrafımızda neler olup bittiğini gözlemlesek, sadece “olmanın” tadını çıkarsak? Hadi dürüst olalım, nasıl hissediyoruz hiçbir şey yapmadığımızda? Ya da çevremizdeki insanlar bizi nasıl görüyor ve etiketliyor? Zamanı boşa geçirmek olarak, değil mi? Her zaman yapılması gereken, tamamlanması gereken şeyler var! Ancak ondan sonra dinlenmeyi hak edebilir, huzurlu olabilir, kendimize eğlenme izni verebiliriz(!)

Bu karantina döneminde oturdum, çevremdeki insanların alışkanlıklarını gözlemledim. Sadece olmak varken “yapma”ya ne kadar bağımlı olduğumuzu gördüm. Her zaman yapılacak çok şey var çünkü; kimse hiçbir şey yapmadan nasıl oturacağını bilmiyor. Duygularımızla, zihnimizle nasıl başa çıkacağımızı bilmiyoruz, bu yüzden kendimizi bir şeylerle meşgul etmeye çalışıyoruz!

Ne yazık ki bu asla bizim doğamız değildi! Bu şekilde yaşamaya şartlandık! Bizim değerimizin ölçütü bu hayatta yaptığımız şeyler değil! Sadece varlığımızla değerliyiz. Hiçbir şey yapmasak bile, varlığımız değerli ve bereket içinde yaşamayı hakediyoruz.

Bırakalım artık bu çalışan kazanır elması kızarır masallarını. Var olmanın değerini bilerek değiştirelim şu düzeni. Başarınızı üretkenliğinizle bir tutmayı bırakın.

Başarı, kendinizi meşgul ederek duygularınızdan kaçmak yerine oturup onları dinlemektir. Başarı anda mevcut, sakin ve farkında olabilmektir; hayatta olmanın hazzına varabilmektir!

“Normale dönemeyiz. Normal işe yaramıyordu!”

Artık uyanabilir miyiz?